Wij hoopten dat op 3 april de mest zou komen. Maar maandag 30 maart werd David, onze tuinder opgebeld met de mededeling dat de trekker nog even geladen zou worden en dan zou de chauffeur er met trekker en mestkar aankomen. Gelukkig was David nog niet vertrokken van de akkers en had hij nog wel even de tijd. Iets na vijf uur was het dan zo ver: een flinke vracht vol in een hele grote kar. Die grote karren hebben een paar voordelen maar ook een paar nadelen. Belangrijkste voordeel is dat er heel veel mest tegelijk mee vervoerd kan worden. Dat scheelt een hoop ritten en dat scheelt weer voor het milieu. Eén nadeel van zo’n grote kar is dat die heel groot is en dus niet overal doorheen past. Zelfs de doorgang van onze grote poort is te klein als die hele trekkercombinatie ook nog tussen ons terras en de sloot door moet. De chauffeur durfde het niet aan. Maar gelukkig hebben we nog een toegang tot onze grote akker en wel via de oude maisakker en dan door de poort halverwege de akker. Ook daar was de chauffeur een beetje huiverig voor. Het land zag er nog wel heel nat uit en hij wilde er niet in weg zakken. Maar na het perceel even goed gecontroleerd te hebben durfde hij het toch aan. Bandenspanning verlagen (gewoon leger laten lopen) voor een slappere en dus bredere band en daar ging die. Het paste net door de poort daar. Even uitleggen waar we de mest wilden hebben en daar ging het vrachtje. Komen we gelijk bij het tweede nadeel van zo’n grote kar: die is heeeeeel zwaar. Namelijk met mest er in misschien wel 16500 kg!  En ondanks de brede banden krijg je best flinke sporen op het land. Op de grote akker is ongeveer 10000 kg mest uitgespreid en deels op een hoopje achtergebleven. Vooral dat uitspreiden heeft ons heel veel werk gescheeld. Dat betekent ongeveer een kleine 250 kruiwagens mest versjouwen, wat nu niet hoeft. En hij deed het in nog geen 15 minuten! Vervolgens is hij naar het akkertje bij de nieuwe boomgaard gegaan. Daar heeft hij nog zo’n 5000 kg uitgespreid en ook een beetje op een hoopje gezet. Dat hoopje mest is om de jonge fruitbomen een beetje te verwennen. Woensdag hebben we met de hand sommige stukken iets beter uitgespreid en verdeeld. Een van onze medewerkers, Paul, heeft nog wat zwarte korrels bij gestrooid om de vertering van de mest op gang te helpen. Daarna is gelijk een deel ondergewerkt. Daar kunnen dan volgende week de eerste koolrabi’s de grond in. 

Bijna alle kranen die afgelopen winter door zijn aangelegd zijn nu ook daadwerkelijk aangesloten en functioneren prima. Super! We kunnen dus weer gaan water geven!

Vorige week zondag werden wij, net als iedereen in Nederland, overvallen door de extra maatregelen die door de overheid werden ingesteld om de verspreiding van corona te vertragen. Wat betekenen deze maatregelen voor ons? Kunnen we nog wel open blijven? Hoe pakken we dit aan? Wat gebeurt er als we niet open blijven? Allemaal vragen, waarover we ons met het bestuur van StadsAkkers en met de dagelijkse leiding moesten buigen.

Uiteindelijk hebben we besloten om wel door te gaan met de teelt maar om verder te sluiten. Wij werken hier nu elke dag met een kleine groep mensen om ervoor te zorgen dat we het teeltplan in ieder geval gedeeltelijk kunnen uitvoeren. Op die eerste maandag vorige week was het mooi weer. Veel werkzaamheden, die we eerste niet konden doen vanwege de regen, konden nu opgestart worden. Ook moest er geoogst worden en water gegeven. We hebben inmiddels al drie keer geoogst  voor de voedselbank.  Daarnaast is het zo dat veel medewerkers bij StadsAkkers hun dagelijkse structuur vinden in het werk op het land.  Norbert en David hebben samen een goed overzicht gemaakt van de mensen, die nu elke dag mogen komen, en van de werkzaamheden die in ieder geval moeten gebeuren. De andere mensen zitten allemaal thuis. Voor de rest van het seizoen betekent dit dat we een kleiner assortiment aan groenten zullen hebben zodra de verkoop weer mag starten. We hopen dat we zo in ieder geval een aantal groenten wel kunnen kweken, zodat we ook werk genoeg hebben wanneer iedereen weer mag komen.

Daarnaast is er ook al veel gebeurd, zodat we goed hygiënisch kunnen werken. We werkten al een paar weken extra schoon. Iedereen is constant aan het handen wassen, alle deurknoppen, lichtknopjes et cetera worden dagelijks gereinigd. In de kantine is de helft van de stoelen opgestapeld. Alle stoelen staan verder uit elkaar en nergens zitten mensen tegenover elkaar. Ook op het terras hebben we de stoelen uit elkaar gezet.

Om de mensen, die thuis zitten, te blijven spreken hebben we een nieuwsbrief bedacht, die nu twee of drie keer per week wordt rondgestuurd en waaraan iedereen zijn bijdrage kan leveren. We merken dat dit zeer op prijs wordt gesteld.

Op 9 maart hebben vier medewerkers van StadsAkkers, samen met onze tuinder David met succes het landelijke certificaat VCA (Veiligheids Gezondheid en Milieu Checklist Aannemers) behaald. Een prachtig resultaat vinden wij, dat behaald is mede dankzij de goede instructie van Gerhard Hulleman, de docent die al een paar jaar bij StadsAkkers is betrokken. Deze mensen zijn nu goed op de hoogte van de veiligheidsregels en wetgeving met betrekking tot veilig werken in bedrijven. Er zal vanaf nu nog veiliger worden gewerkt op de Stadsakkers.  Vanwege het coronavirus zullen we op een later moment op de Stadsakkers hier nog aandacht aan schenken.

En een tweede groep is bezig met de tuinderij-opleiding

Ook is een tweede groep mensen bezig met de tuinderij-opleiding. Zij kunnen alleen op dit moment niet oefenen. Hun examen gaat niet door en de kans bestaat dat ook de volgende geplande datum uitgesteld moet worden.

Afscheid Gregor van den Brink.

StadsAkkers heeft afscheid moeten nemen van  Gregor van den Brink die op 4 maart 2020 is overleden. 

Het is ongeveer 7 jaar geleden dat enkele mensen bijeen kwamen op een stuk bouwland aan het eind van Apeldoorn. Het was in die tijd net zo’n natte periode als thans. We stonden er tot onze enkels in de blubber en het onkruid tierde welig, alles aan de Dommeweg.  Er stond een oud gemeentelijk boerderijtje  dat anti kraak werd bewoond. En hier komt ons project, zei Gregor, een akker voor de mensen in de stad, StadsAkkers.

Gregor was een van onze oprichters en was in de eerste jaren van ons bestaan onze aanjager en stimulator. Hij was in staat om met een inspirerend verhaal over onze doelstellingen gelden  ter  beschikking te krijgen. Daarmee heeft hij de financiële basis gelegd voor de opbouw van ons project in de aanloopjaren, tot de komst van de Wet maatschappelijke ondersteuning.

Gregor was voor  velen van ons een inspirerend voorbeeld van een mens die met  humor, gedrevenheid en doorzettingsvermogen zich voor anderen heeft ingezet.  Daarvoor  zijn de medewerkers en vrijwilligers van ons project hem zeer dankbaar. 

Binnenkort komt er meer informatie over dit mooie initiatief, maar wij kunnen na alvast wat vertellen over deze mooie actie van de mannen van de Apeldoornse Lions. Zij zijn gestart met de bouw van een insectenhotel bij StadsAkkers. Dit is hun eerste exemplaar en is een geschenk van de Lions voor de akker.

De bedoeling is daarna om ook op andere plekken dergelijke insectenhotels te bouwen. De mannen van de Lions willen hier graag aandacht aan gaan besteden in de plaatselijke en regionale pers, zodat zij met de verkoop van hun insectenhotels kunnen bijdragen aan extra inkomsten voor ons!

Wij zijn natuurlijk heel blij met een dergelijk plan. We hopen dat u dit ook ondersteunt en ons helpt om meer locaties te zoeken waar een mooi insectenhotel kan staan.

We wensen al onze bezoekers, donateurs, medewerkers, klanten, buren, omwonenden en relaties een mooi kerstfeest en een goed 2020!

We zijn gesloten van 21 december t/m 5 januari.

Tot ziens in het nieuwe jaar. Vanaf 6 januari zijn we weer open.

StadsAkkers heeft al een aantal jaren een goed contact met basisschool de Diamant. De afgelopen jaren hebben veel leerlingen in ons elektrokarretje geoefend met rekenen in de praktijk. Wij kwamen naar het schoolplein met groenten en de leerlingen mochten het verkopen aan de ouders en andere bezoekers. Omdat het elektrokarretje niet meer rijdt, is dit bezoek er dit jaar bij in geschoten. De Diamant liet het er niet bij zitten en kwam deze week bij ons langs.

Op een zonnige donderdagochtend net voor de Kerstvakantie bezochten zij ons, samen met hun leerkrachten.

De leerlingen werden getrakteerd op warme chocolademelk. Ze hadden een hele serie vragen voorbereid over het werk op de akker. Ze wilden graag weten hoeveel mensen bij StadsAkkers werken en wat voor werk er allemaal gedaan wordt. Norbert Keizer, onze zorgmanager, vertelde dat er bij StadsAkkers bijna 100 vrijwilligers werken. Zij helpen met het telen van de groenten en kruiden op de akker.  Ook vertelde hij over de winkel, waar je de groenten, kruiden en bloemen kunt kopen.

De leerlingen hadden zelf allemaal een zelfgemaakt kerstkaartje meegenomen met mooie kerstgroeten en  nieuwjaarswensen  voor de medewerkers van StadsAkkers.  Tijdens een rondleiding kregen zij van alles te horen over de bijen, over de groenten die in de kas nog volop groeien en over het kweken van komkommers en tomaten.  Ze waren zo enthousiast, dat ze beloofd hebben om in mei terug te komen om een dagje te komen helpen.

Daarna gingen zij weer terug naar school. De kerstkaarten hebben een mooi plekje gevonden bij ons.